bloggosferische archeologie

Op 16 februari besliste ik al eens mijn blog nieuw leven in te blazen na een langdurige winterslaap. Helaas ben ik er toen niet in geslaagd de daad bij het woord te voegen. Ik had leukere dingen aan mijn hoofd dan eenzaam zitten schrijven.

Vandaag zijn er echter net iets teveel dingen die ik wereldkundig wil maken dan er in mijn 'status' balkje op facebook passen. Wees vooral niet bang, ik ga dit ding niet gebruiken om te gaan klagen en zagen over elke tegenvaller die ik tegenkom.


Mensen die mij kennen weten dat ik mijn hart verloren heb in Berlijn. Mensen die mij heel goed kennen weten ook dat ik iedereen de oren erover afzaag over hoe geweldig ik het daar wel vind en hoe ik persé nog maar eens een keer terug wil.
Zeker nu heel de stad in het teken staat van de val van de muur doen de kleine 800 kilometer tussen mij en deze magische stad extra veel pijn.
Er is echter troost! Onze sympathieke en hype-gevoelige openbare omroep kan de laatste weken maar niet genoeg krijgen van specials over het einde van het Oostblok. Van in het Journaal tot Vlaanderen Vakantieland en Man Bijt Hond.
De eerste besparingen zijn blijkbaar al genomen bij de VRT want al deze items en reportages zijn subtiel voorzien van stukjes uit de soundtrack van Goodbye Lenin. U weet wel die film over die kerel die voor zijn moeder de DDR in het klein opbouwt en in het proces een felle verpleegster weet te versieren.
Niet dat er iets mis is met de soundtrack, verre van! Het is een van Yann Tiersens betere. Ik vind het namelijk leuk om steeds die enkele noten terug te horen zonder dat daarbij echt bombastische DDR symbolen of Sovietsoldaten in ganzenmars te zien zijn.
Leuk is vooral het feit dat ik (en wellicht alle andere kijkers die de stukjes herkennen) eventjes kunnen glimlachen omdat ze het herkennen.
Zo kijk ik in deze "Ostalgische" dagen (opzoeken jongens!) naar de televisie. Glimlachend en mijmerend, in mijn gedachten op een pleintje in Prenzlauerberg...of iets in die aard.

Voila, in tegenstelling tot de DDR leeft mijn blog weer even. Wellicht zal ik 'm nog eens opgraven in paar maanden.