Benjus Calavera

Na enkele dagen nadenken over het onderwerp van mijn eerste echte post op dit blogje is de kogel door de kerk.

Een van die dingen waar ik zo verzot op ben.

Als u even naar boven op het scherm kijkt zal u zien dat de titel van mijn aanwezigheid op het net 'mijn kleine drooglegging' is. Het was mijn bedoeling (aan u om te oordelen of ik geslaagd ben in mijn opzet) om te verwijzen naar mijn liefde voor het interbellum.

Mijn woonplaatsen zijn goed voorzien van memorabilia uit deze periode. Gaande van kitschy coca-cola reclame uit de jaren 30 tot echt authentieke art-deco kadertjes. Muziekaal ben ik verzot op de in uniform gehulde close-harmonie van the Andrew sisters en de muziekale soldaat, Glenn Miller. Ik sta nog niet op het punt om lessen charleston te gaan volgen maar dat neemt niet weg dat ik hedendaags interbellum reviver Max Raabe wil nomineren voor heiligverklaring.

Waar ligt nu de bron van deze voorliefde voor het interbellum?

De bron lag verscholen 10 jaar geleden in de nieuwste kunst: games!

Nee alstublief lees verder! Games zijn een pak boeiender dan je denkt hoor.

Nee ik hab het hier niet over Bioshock, hoewel ik daar ook enorm van genoten heb. Het spel dat film noir, art-deco, jazz en alles wat daar bij komt kijken het beste en mooiste vat kwam uit in 1998. Ik heb het over Grim Fandango.

Wie niet weet wat Grim Fandango was heeft iets gemist (of je nu gamer bent of niet)
Grim fandango was: een reis, een belevenis, een blijvende herinnering, een gekoesterde ervaring,... De mannen van the escapist kunnen het beter uitleggen. Ik weet alvast een ding zeker 'I left my heart in Rubacava'

Uit mijn liefde voor alles wat ruikt naar Hot Jazz en dergelijke is wellicht ook mijn zeer grote affectie voor Berlijn voortgekomen... mijn lofrede aan die stad is er echter voor de volgende post.